អក្សរក្រម

សូរដូចនិងពាក្យៈ ក្សិណ-ក្សីណ

+ក្សិណ  (ន.)=ដង គ្រា កាល ។ គេប្រើភ្ជាប់និងពាក្យ ‹នោះ› ទៅជាក្សិណនោះ ។

          ឧ-ក្សិណនោះ មានចលាចលកើតឡើងមិននឹកស្មានដល់ ធ្វើឱ្យគាត់ក្លាយជាសេដ្ឋី ។

+ក្សីណ  (ន.)=ការអស់ទៅ,ដែលអស់ទៅ ។គេប្រើភ្ជាប់និងពាក្យ‹ក្ស័យ› ទៅជា ក្សីណក្ស័យ  ការបាត់បង់សូន្យទៅក្នុងមួយស្របក់ គឺស្លាប់ភ្លាម ។

          ឧ-ក្សីណនោះព្រះរាមបានបាញ់ប្រើសឱ្យក្សីណក្ស័យ ។