+ក្សិណ (ន.)=ដង គ្រា កាល ។ គេប្រើភ្ជាប់និងពាក្យ ‹នោះ› ទៅជាក្សិណនោះ ។
ឧ-ក្សិណនោះ មានចលាចលកើតឡើងមិននឹកស្មានដល់
ធ្វើឱ្យគាត់ក្លាយជាសេដ្ឋី ។
+ក្សីណ (ន.)=ការអស់ទៅ,ដែលអស់ទៅ
។គេប្រើភ្ជាប់និងពាក្យ‹ក្ស័យ› ទៅជា ក្សីណក្ស័យ
ការបាត់បង់សូន្យទៅក្នុងមួយស្របក់ គឺស្លាប់ភ្លាម ។
ឧ-ក្សីណនោះព្រះរាមបានបាញ់ប្រើសឱ្យក្សីណក្ស័យ
។