អក្សរក្រម

សូរដូចនឹងពាក្យៈ ប្រសប់-ប្រសព្វ

ប្រសប់ (គុ.)=ថ្នឹកប៉ិនប៉ិន​ខាង​ស្ទង់លៃគ្នេរ ។

ឧ- មនុស្ស​ប្រសប់  

 ប្រសព្វ (កិ.)=ចួប​ប្រទល់​មុខ​គ្នារួម​ចិត្ត​គំនិត​គ្នានៅ​រួម​សុខ​ទុក្ខ​នឹង​គ្នា ។

ឧ- ប្ដី​ប្រពន្ធ​គេ​ទាំង​ពីរ​នាក់​នុះ មាន​អធ្យាស្រ័យ​ល្អ​ណាស់ តាំង​ពី​ប្រសព្វ​គ្នា​មក មិន​ដែល​ឮ​ឈ្លោះ​ទាស់ទែង​ខ្វែង​គំនិត​គ្នា​ដល់​ម្ដង​ណា​ឡើយ