+បារាយ (កិ.វិ ឬគុ.)=ដែលទួទៅ, ដែលសាយសុសសព្វទៅ; ខ្មែរយើងប្រើបានចំពោះតែភ្ជាប់ជាមួយនឹងពាក្យអាស្រូវ ។
ឧ-អាស្រូវបារាយ គឺអាស្រូវកេរ្តិ៍ឈ្មោះសាសសុសសព្វទៅ ។
+បារាយណ៍ (ន.)=ដំណើរទួទៅ,
ពន្លឺ...; ប្រទេសដែលវាលល្ហល្ហេវធំធេង ។
ឧ-ស្រុកបារាយណ៍,
បឹងបារាយណ៍, វាលបារាយណ៍។