អក្សរក្រម

 ស្វាធ្យាយ-ស្វាធ្យាយន៍

 +ស្វាធ្យាយ      (កិ.)=សូត្រ​ឮ​បន្តិច​ៗ ឬ​សូត្រ​ខ្សឹប​ៗ; ទន្ទេញ ។

ឧ- ស្វាធ្យាយ​មន្ត, ស្វាធ្យាយ​បាលី  

+ស្វាធ្យាយន៍    (ន.)=ការ​សូត្រ​ឮ​បន្តិច​ៗ ឬ​ការ​សូត្រ​ខ្សឹប​ៗ; ការ​ទន្ទេញ ។

ឧ-ធ្វើ​ស្វាធ្យាយន៍, សិស្ស​នេះ​មាន​ស្វាធ្យាយន៍​ជានិច្ច